پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 30 |
| تعداد شماره‌ها | 467 |
| تعداد مقالات | 4,522 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,145,259 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,334,960 |
بررسی شبیه سازی حرکتی در پیش‌بینی هماهنگی بین‌فردی پسران نخبه طناب‌زنی | ||
| پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی | ||
| مقاله 16، دوره 14، شماره 28، مهر 1397، صفحه 219-232 اصل مقاله (849.72 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/jsmb.2018.12627.2664 | ||
| نویسندگان | ||
| سارا باقری* 1؛ مهدی شهبازی2 | ||
| 1مدرس، دانشگاه فرهنگیان، پردیس نسیبه | ||
| 2دانشیار رفتارحرکتی ،گروه رفتارحرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران | ||
| تاریخ دریافت: 11 دی 1348، تاریخ پذیرش: 11 دی 1348 | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: سیستم‌حرکتی فرد هنگام مشاهده و تصویر‌سازی عمل فرد دیگر فعال می‌شود. هدف: هدف این پژوهش بررسی شبیهسازی حرکتی در پیش‌بینی هماهنگی بین‌فردی پسران نخبه طناب‌زنی بود. روش شناسی: پژوهش کاربردی به‌صورت موردی یکمرحله‌ای و با حضور 14 پسر در دسترس نخبه طناب‌زنی (13 تا 18 سال) انجام شد. آزمودنی‌ها به مدت چهار ماه تکالیف مختلف طناب‌زنی (طنابزدن در مسافت‌های متفاوت با فرود همزمان) را تمرین کردند تا موفق شدند بطور صحیح و بدون حضور بازخورد، آن‌ها را اجرا کنند. از دستگاه تحلیل حرکتی وایکان، با شش دوربین مادون قرمز، با قابلیت 120 فریم در ثاینه برای ثبت سهبعدی حرکات پاها و چرخش طناب‌ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس یک‌راهه نشان داد که با تمرین کافی، زمان آغاز حرکت، انحراف زمانی دست و پا، انحراف زمانی در چرخش طناب و زمان فرود گروه‌های دونفره به سطحی مساوی یکدیگر رسید، درحالی‌که در زمان حرکت و ارتفاع پرش بین افراد تفاوت معنی‌داری مشاهده شد(P≤0.05). نتیجه گیری: وقتی افراد برای هماهنگ‌شدن با فردی، عمل او را شبیهسازی می‌کنند، ممکن است به مدل‌های درونی تکیه کنند که حاکم بر هماهنگی اندام‌های وی هستند. درواقع با سخت‌تر شدن و همچنین با افزایش تقاضای تکلیف مشترک، هماهنگی بین فردی افزایش می‌یابد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شبیه سازی حرکتی؛ پیش‌بینی؛ هماهنگی بین‌فردی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Motor Simulation in Prediction of Interpersonal Coordination among Jumping Rope Elite Boys | ||
| نویسندگان [English] | ||
| sara bagheri1؛ Mehdi Shahbazi2 | ||
| 2Associate Professor, Department of Motor Behavior, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| Background: One’s own motor system is activated by viewing and imaging another person performance. Purpose: The aim of this study was to investigate the motor simulation in prediction of interpersonal coordination among jumping rope elite boys. Methodology: An applied research was done as a single-stage case study with 14 jumping rope elite boys (13-18 years). The subjects practiced the jumping rope tasks (jumping rope in different distances and online landing) for four months, until they could do them properly and without any online feedbacks. This study used a Vicon motion analysis device with six infrared cameras capable of 120 frames per seconds to record three-dimensional movements of the legs and rope whirling. Results: The results of one-way ANOVA showed that with enough practice, movement onset time, hand-foot deviation time, timing variation in rope whirling, and landing time of joint groups were equal while a significant difference was observed in movement time and jump height between them (P≤0.05). Conclusion:) When people simulate a partner’s performance to do joint coordination, they may be relying on internal models that govern the interpersonal coordination. Indeed by increasing difficulty of task and so by increasing joint task demands, degree of interpersonal coordination would increase. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Motor Simulation, Prediction, Interpersonal Coordination | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,080 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 459 |
||