نظم فر, حسین, محمدی, چنور. (1398). ارزیابی نابرابری شاخص آموزشی در منطقه اورامانات استان کرمانشاه. پژوهشنامه مدیریت اجرایی, 8(16), 81-102. doi: 10.22080/eps.2020.2836
حسین نظم فر; چنور محمدی. "ارزیابی نابرابری شاخص آموزشی در منطقه اورامانات استان کرمانشاه". پژوهشنامه مدیریت اجرایی, 8, 16, 1398, 81-102. doi: 10.22080/eps.2020.2836
نظم فر, حسین, محمدی, چنور. (1398). 'ارزیابی نابرابری شاخص آموزشی در منطقه اورامانات استان کرمانشاه', پژوهشنامه مدیریت اجرایی, 8(16), pp. 81-102. doi: 10.22080/eps.2020.2836
نظم فر, حسین, محمدی, چنور. ارزیابی نابرابری شاخص آموزشی در منطقه اورامانات استان کرمانشاه. پژوهشنامه مدیریت اجرایی, 1398; 8(16): 81-102. doi: 10.22080/eps.2020.2836
تاریخ دریافت: 28 فروردین 1398،
تاریخ بازنگری: 09 شهریور 1398،
تاریخ پذیرش: 01 اسفند 1398
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی وضعیت شاخص آموزشی در منطقه اورامانات استان کرمانشاه میباشد. از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی ـ تحلیلی میباشد. جامعه آماری آن 14 شهرستان استان کرمانشاه با تأکید بر منطقه اورامانات میباشد در راستای پاسخگویی به سؤالات پژوهش از 25 متغیر بخش آموزشی استفاده شده است که اطلاعات لازم در این زمینه از سالنامه آماری سال 1395 استان کرمانشاه گرفته شده است. تکنیک آنتروپی شانون جهت تعیین ضریب اهمیت شاخصها، مدلARAS به منظور سنجش میزان برخورداری شهرستانهای استان کرمانشاه و نرمافزار SPSS( آزمون همبستگی پیرسون) برای بررسی رابطه بین نرخ شهرنشینی با توسعهیافتگی شهرستانها استفاده شده است. نتایج نشان میدهد ضریب توسعه شاخص آموزشی در شهرستانهای استان کرمانشاه (1) تا (6720/0) میباشد به طوری که شهرستان هرسین با (1) تنها شهرستان توسعهیافته(14/7 درصد) میباشد و سیزده شهرستان دیگر یعنی پاوه، قصرشیرین، روانسر، اسلام آبادغرب، گیلانغرب، کنگاور، کرمانشاه، دالاهو، سرپلذهاب، جوانرود، صحنه، سنقر و نهایتاً ثلاثباباجانی با(6720/0) به ترتیب در رتبههای دوم تا چهاردهم و نیمه توسعهیافته ( 86/92 درصد) میباشند. وضعیت توسعه شهرستانهای منطقه اورامانات بدین صورت میباشد شهرستان پاوه با (7967/0) در رتبه دوم، شهرستان روانسر با (7355/0)، در رتبه چهارم، شهرستان جوانرود با (7126/0) در رتبه یازدهم و شهرستان ثلاثباباجانی با (6720/0) در رتبه چهاردهم میباشد. بین نرخ شهرنشینی و وضعیت توسعه شاخص آموزشی همبستگی معناداری وجود ندارد، در برنامهریزی آموزشی باید شهرستانهای محروم در اولویت نخست توسعه آموزشی و دیگر شهرستانها در اولویت بعدی قرار گیرند.
Assessing the inequality of educational index in Oramanat region of Kermanshah province
نویسندگان [English]
. .1؛ chnour mohammadi2
1.
2n
چکیده [English]
Study was to investigate Educational index status In the region of Orumanat is Kermanshah province. In terms of applied purpose And kind of descriptive-analytical. The statistical population of this study is 14 provinces of Kermanshah province with emphasis on Uramanat area. In order to answer the research questions, 25 variables of educational sector were used That Required information in this context The Kermanshah Province Statistical Yearbook of 1395 was taken. Shannon entropy technique to determine the coefficient of importance of the indices Use the ARAS model to measure the amount Cities of Kermanshah Province And SPSS software (Pearson Correlation Test) To investigate the relationship between urbanization rate and city development, it has been used. The results show The developmental index of educational index in the cities of Kermanshah province is (1) to (0.6720) So that the city of Harsin (1) is the only developed city and only )14.7%( And thirteen other cities, Paveh, Ghasre shirin, Ravansar, IslamabadGharb, GilanGharb, Kangavar, Kermanshah, Dalahoo, Sarpolzahab, Javanrood, sahneh, Songhor and finally ThalathaBabajani city with (0.6720) Respectively in the second to fourteenth and developing countries (92.86%) Are Semi-developed. The development status of the Ouramanat counties is in the face The city of Paveh with (0.7967) rank second, Ravansar city with (0.7355), fourth rank, Javanrood city (0.7126) eleventh rank and the city of ThalathaBabajani with (0.6720) Fourteenth rank, There is no significant correlation between urbanization rate and educational development index. Educational Planning should be a deprived city In the first priority of educational development And other cities are in the Next priority.
کلیدواژه‌ها [English]
Educational Planning, Oramanat region, ARAS technique, urbanization rate
مراجع
اسفندیاری مهنی، حمیده؛ آقاییزاده، اسماعیل؛ هادیانی، زهره.(1396). مطالعه نقش مؤسسات آموزش عالی در توسعه فیزیکی شهرها با استفاده از مدل WASPAS(نمونه موردی: شهر زاهدان). فصلنامه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 4(13) ، ۱۰۹- ۸۶ .
اخباریآزاد، مهناز.(۱۳۸۸). بررسی میزان هم سویی برنامه درسی رشته برنامهریزی درسی مقطع کارشناسی ارشد با نیازهای آموزشی متصدیان برنامهریزی درسی در وزارت آموزش و پرورش به منظور ارائه راهکار مناسب. پایاننامه کارشناسی ارشد برنامهریزی درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
اسماعیل سرخ، جعفر(۱۳۸۰). کردستان و مساله نابرابریهای آموزشی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، ۱۹، ۱۸۱ – ۱۴۳.
امانپور، سعید؛ اسماعیلی، اعظم؛ جوکار، سجاد.(1391). تعیین درجه توسعهیافتگی شهرستانهای استان خوزستان از نظر شاخص آموزشی با استفاده از روش تاکسونومی عددی. فصلنامه آمایش محیط، 5(17)، 61-41.
الهویردی، فرزانه؛ حسنی، محمد؛ قلاوندی، حسن؛ موسوی، میرنجف.(1397). ارزیابی وضعیت نابرابری پردیسهای دانشگاه فرهنگیان در سطح درونداد جهت نیل به توسعه پایدار. دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی، 7(13)، صص 96- 76.
بیات، مقصود؛ صفری، رباب.(۱۳۹۱). سنجش سطوح توسعهیافتگی بخش کشاورزی شهرستانهای استان فارس. فصلنامه علمی پژوهشی اطلاعات جغرافیایی (سپهر)، 21(83)، ۸۱-۷۷ ۵.
چرابین، مسلم؛ دیهیم، جواد.(1395). نقش برنامهریزی آموزشی در تحقق برنامههای توسعه ملی با تاکید بر نظام آموزشی.فصلنامه ایدهای نو در علوم و فناوری،1(2)، 16-1.
دربان آستانه، علیرضا؛ سعدی، سیما.(1396). ارزیابی و سطحبندی عدالت آموزشی افراد کمتوان روستایی در سطح استانهای کشور بر اساس مدل پرومته. دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی، 6(10)، 113-91.
دارابی، سلمان؛ نیستانی، محمدرضا؛ میرزاییفر، داود.(۱۳92). بررسی مقایسهای میزان کاربست مؤلفههای برنامهریزی استراتژیک در(توسعه پایدار) آموزش و پرورش شهرهای اصفهان و کرمانشاه. دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی، 2(4)، ۱۳۶-۱۰۱
رأفتی، رضا.(1397). الگوی ساختاری نابرابری آموزشی در مناطق آموزشی شهر مشهد. دوفصلنامه علمی - ترویجی علوم تربیتی از دیدگاه اسلام، 5(10) 99-71.
رحیمی، محمد؛ کاکادزفولی، امین؛ کاکادزفولی، انیس.(1396). سنجش میزان توسعهیافتگی استانهای کشور از نظر شاخص آموزشی با استفاده از تکنیکهای تصمیمگیری چند شاخصه. دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی، 6(10)، 29-11.
زارعی، یعقوب.(1396). تحلیل نابرابریهای آموزشی در بعد منطقهای(مطالعه موردی: شهرستانهای استان هرمزگان). پژوهشنامه فرهنگی هرمزگان، 14، 118-79.
زارعشاهآبادی، اکبر؛ بنیاد، لیلا.(۱۳۹۳). بررسی عوامل مؤثر بر نابرابری آموزشی در بین دانشآموزان شهر کازرون. فصلنامه مطالعات جامعهشناختی جوانان. 4(13)، 68-39.
سالنامه آماری سال.(1395)، سازمان مدیریت و برنامهریزی استان کرمانشاه.
سرخ، اسماعیل.(1386). نابرابریهای آموزشی و نابرابریهای فضایی در بعد قومی و منطقهای(مطالعه موردی دوره ابتدایی استان آذربایجان غربی در سال تحصیلی ۸۱-۱۳۸۰). فصلنامه تعلیم و تربیت، 23(3)، 124-103.
سامری، مریم؛ حسنی، محمد؛ سیدعباسزاده، میرمحمد؛ موسوی، میرنجف.(۱۳۹4). تبیین نابرابریهای آموزشی و ارائه مدل توسعه آموزشی به منظور آمایش و نیل به عدالت آموزشی موردشناسی: مناطق آموزشی استان آذربایجان غربی. جغرافیا و آمایش شهری منطقهای، 5(14)، ۱۲۲-۱۰۵.
شیرکرمی، جواد؛ بختیارپور، سعید.(۱۳۹۳). ارزیابی نابرابریها در دستیابی به فرصتهای آموزشی با مطالعه موردی مقطع ابتدایی شهرستان دهلران در سال تحصیلی91-90. فصلنامه آموزش و ارزشیابی، 7(26)، 58-41.
شهابلو، سید کمال.(1397). نقش مجلات رشد در توسعۀ عدالت آموزشی. سالنامه رشد،12، 91- 86.
صیدایی، سید اسکندر؛ جمینی، داود؛ جمشیدی، علیرضا؛ جمشیدی، معصومه.(1392). بررسی و تحلیل عملکرد مدیران نوین روستایی در توسعه روستایی (مطالعه موردی: منطقه اورامانات استان کرمانشاه). فصلنامه علمی - پژوهشی برنامهریزی فضایی (جغرافیا)، 4(4)، ۲۶-۱.
صالحی عمران، ابراهیم؛ عابدینی بلترک، میمنت.(1397). بررسی رابطه بین شادکامی با موفقیت تحصیلی دانشآموزان در فضاهای آموزشی استان مازندران با تأکید بر نقش برنامهریزی آموزشی. دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی، 7(13)، 145-121.
عربشاهیکریزی، احمد.(1395). تعیین درجهی توسعهیافتگی شهرستانهای استان هرمزگان بر اساس شاخصهای آموزشی. پژوهشنامه فرهنگی هرمزگان، 8(13)،133- 113.
ظهرهوند، راضیه.(۱۳۸۵). تحقق آموزش و پرورش حساس به جنسیت، در برنامهریزی آموزشی دوره آموزش عمومی. فصلنامه تعلیم و تربیت، 22(3)، ۱۷۴-۱۴۷.
علیزاده، یوسف.(1392). تحلیل و سطحبندی توسعهیافتگی آموزشی نمونه نواحی آموزش و پرورش استان اردبیل. پایاننامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری به راهنمایی دکتر محمد حسن یزدانی، دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی.
عرب، علیرضا؛ حسینی دهشیری، سید جلالالدین؛ نصیری، عباس.(1396). ارائه مدل کارمندیابی مبتنی بر روش تصمیمگیری چند معیاره ترکیبی سوارس و آراس(مطالعه موردی: شرکت مادر تخصصی توانیر). فصلنامه مهندسی تصمیم، 2(6)، 170- 147.
عطایی، محمد.(1389). تصمیمگیری چند معیاره، شاهرود، دانشگاه صنعتی شاهرود، چاپ اول.
فاطمی امین، زینب؛ فولادیان، مجید.(۱۳۸۸). نظام آموزشی و بازدهی آموزشی مطالعه تطبیقی ۷۰ کشور جهان. فصلنامه راهبرد فرهنگ،2(7)، ۱۳۰-۱۰۳.
قرخلو، مهدی؛ حبیبی، کیومرث.(1385). تحلیل مهاجرت در ارتباط با سطح توسعهیافتگی استانهای کشور با استفاده از تکنیکهای برنامهریزی. تحقیقات جغرافیایی. 21(2)، 83 - 59.
کچویان، حسین؛ آقاپور، علی.(۱۳۸۵). کندوکاو در نابرابریهای آموزشی در ایران. راهبرد توسعه( راهبرد یاس)، ۷، 154-115.
مرکز آمار ایران.(1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1395 استان کرمانشاه.
ملکی، سعید؛ احمدی، رضا؛ ترابی، ذبیح الله.(1392). سطحبندی توسعه آموزشی در شهرستانهای استان خوزستان. دو فصنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی. 2(4)، 197- 167.
محمدی دهچشمه، مصطفی و اکرامی، نعیم.(1396)، سنجش تطبیقی شاخصهای توسعه آموزشی در استان بوشهر. دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی، 5(10)، 155- 137.
مومنی، منصور.(۱۳۸۵). مباحث نوین تحقیق در عملیات، انتشارات دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، 24-2.
مطیعی لنگرودی، سید حسن؛ دربان آستانه، علیرضا؛ حسنعلی فرجی سبکبار؛ رضایی، حجت.(1397). تحلیلی بر پراکنش فضایی توسعه و نابرابری های منطقهای در استان یزد با استفاده از تکنیکORESTE & Cluster Analysis. فصلنامه علمی - پژوهشی جغرافیا(برنامهریزی منطقهای)، 8(2)، 20-7.
مصلینژاد، غلامعباس.(۱۳۸۴). دولت و توسعه اقتصادی در ایران. نشر قومس، تهران.
موسوی، میرنجف؛ حسنی، محمد؛ سامری، مریم.(1393). سنجش درجه توسعیافتگی و محرومیت مناطق آموزش و پرورش استان آذربایجان غربی. دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی،4(7) ، 103-83 .
نجاری، مهدی؛ حسنی، محمد.(1397). تحلیل نابرابری فرصتهای دسترسی به آموزش عالی (مورد مطالعه: شهرستانهای استان آذربایجان غربی). دو فصلنامه مطالعات برنامهریزی آموزشی،7(14)، 96-76.
Agrawal, Tushar.(2014). Educational inequality in rural and urban India. International Journal of Educational Development, 34(5), 11-19.
Chandra Das. Manik, Sarkar.Bijan & Ray, Siddhartha.(2012). A framework to measure relative performance of Indian technical institutions using integrated fuzzy AHP and COPRAS methodology, Socio- Economic Planning Sciences 46(3), 230-241.
Downey, Douglas B, & Condron, Dennis J. (2016). Fifty years since the Coleman Report: Rethinking the relationship between schools and inequality. Sociology of Education, 89(3), 207-220.
Leinonen, Teemu. (2001). Equality of Education-A Comparative Study of Educational Ideologies of the World Bank and the Governments of Zambia in 1971-1996 (Master's thesis).
Rolleston, Caine., James, Zoe., & Aurino, Elisabetta. (2013). Exploring the effect of educational opportunity and inequality on learning outcomes in Ethiopia, Peru, India, and Vietnam. UNESCO.
Skop, Emily (2006), Introduction – Urban Space: The Shape of Inequality, Urban Geography, Vol. 27, No. 5 .
Yalun, An., & Du, Chenguang. (2019). The Development of Educational Administration System in China. International Education Studies, 12(2), 25-35.
Vergolini, Loris.(2016). Social inequalities in higher education participation in a period of educational reforms and economic recession: Evidence from an Italian province (No. 2016-07).Research Institute for the Evaluation of Public Policies (IRVAPP), Bruno Kessler Foundation.
