پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 30 |
| تعداد شماره‌ها | 467 |
| تعداد مقالات | 4,519 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,144,860 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,334,674 |
تأثیر سه نوع برنامة تمرینی مختلف (تمرین تناوبی، تمرین در گروهای کوچک و تمرین رقابتی) بر منتخبی از فاکتورهای آمادگی جسمانی فوتبالیست‌های آماتور | ||
| پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی | ||
| مقاله 3، دوره 5، شماره 9، تیر 1388، صفحه 19-30 اصل مقاله (264.85 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| رستم علیزاده؛ مریم نورشاهی | ||
| دانشگاه شهید بهشتی | ||
| تاریخ دریافت: 26 آبان 1387، تاریخ بازنگری: 01 اسفند 1391، تاریخ پذیرش: 24 فروردین 1388 | ||
| چکیده | ||
| چکیده هدف از تحقیق حاضر، مقایسة تأثیر سه نوع برنامة تمرینی مختلف (تناوبی، بازی در گروههای کوچک و تمرین رقابتی) در میزان توان هوازی، چابکی، ظرفیّت بی‌هوازی، حدِّ اکثر و حدِّ اقل توان، شاخص خستگی و شاخص افت سرعت فوتبالیست‌های آماتور بود. تعداد 36 نفر با میانگین (قد 94/3±159 سانتی متر، وزن 08/4±96/55 کیلو گرم، سن 5/ ± 05/16سال) از بین بازیکنان فوتبال شهرستان آبدانان به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه 12 نفره قرار گرفتند. تمرینات سه روز در هفته و به مدّت 6 هفته ادامةافت. تا حدِّ امکان، شدّت سه نوع برنامة تمرینی بر اساس ضربان قلب (95/0 ـ90/0) و زمان یکسان شد. از آزمون‌های 12دقیقه دوی کوپر، ایلی نویز و RAST استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری ANOVA یک طرفه و آزمون تعقیبی مقایسة زوج‌ها به روش Bonferroni در سطح معنی‌داری 05/0> P استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرین تناوبی و تمرین اختصاصی در گروههای کوچک باعث افزایش معنی‌داری Vo2max، ظرفیّت بی‌هوازی حدِّ اکثر و حدِّ اقل توان وبهبود شاخص افت سرعت نسبت به روش تمرینات به شکل تمرین رقابتی شدند، متغیّر شاخص خستگی پس از 6 هفته در دو گروه تناوبی و بازی رقابتی بهبود معنی‌داری داشت؛ امّا بین این دو گروه، تفاوت آماری معنی‌دار نبود، فقط در گروه تمرینات اختصاصی پس از 6 هفته بیشتر شده بود (بهبود نیافت). متغیّر چابکی پس از 6 هفته در هر سه گروه بهبود معنی‌دار داشت، برای مقایسه بین سه گروه فقط بین گروه تمرین در گروههای کوچک و تمرین رقابتی از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. و در مقایسه بین گروه اختصاصی و تناوبی علی رغم کاهش بیشتر زمان در گروه اختصاصی، تفاوت معنی‌دار نبود. بدین ترتیب بر اساس نتایج تحقیق حاضر چون تمرین اختصاصی در گروههای کوچک در مدّت یکسان، موجب بهبود بیشتر عوامل آمادگی جسمانی فوتبالیست‌های آماتور شد و همچنین این شرایط قابل تعمیم به مسابقه است، توصیه می‌شود که از این نوع تمرینات در برنامة آماده‌سازی تیم‌ها استفاده گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه¬های کلیدی: روش‌های تمرینی؛ توان هوازی؛ شاخص افت سرعت؛ شاخص خستگی؛ چابکی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,994 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,633 |
||