پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 30 |
| تعداد شماره‌ها | 467 |
| تعداد مقالات | 4,519 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,144,862 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,334,676 |
«بررسی سمبولیسم عرفانی در حکایتهای تفسیرهای عرفانی «رَوحُ‌الاَرواح» و «کشفُ‌الاَسرار و عُدّةُ‌الاَبرار» | ||
| پژوهش‌نامه‌ی مکتب های ادبی | ||
| مقاله 3، دوره 4، شماره 12، دی 1399، صفحه 53-76 اصل مقاله (342.78 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله‌ی پژوهشی استخراج از رساله و پایان‌‌‌‌نامه | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/rjls.2021.20816.1208 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا عظیمی* 1؛ اسماعیل صادقی2؛ علی محمدی آسیابادی1 | ||
| 1دانشگاه شهرکرد | ||
| 2استادیار گروه ادبیات .دانشکاه شهرکرد. | ||
| تاریخ دریافت: 05 بهمن 1399، تاریخ بازنگری: 06 اسفند 1399، تاریخ پذیرش: 17 اسفند 1399 | ||
| چکیده | ||
| چکیده نماد، یکی از ابزارهای صورخیال و زیباسازی متن است. بخش قابل توجّهی از ادبیّات عرفانی، صورت نمادین دارد. نویسندگان دو تفسیر «کشفُ‌الاسرار و عُدّهالابرار» و «روحالارواح» نیز برای تبیین و توضیح بهتر مسائل و تأثیرگذاری بیشتر بر مخاطب از قالب حکایت بهره بردهاند. بهرهگیری از نماد در این متون به سبب بیان غیر مستقیم و چندلایه بودن، شگردی مناسب درجهت بیان اندیشههای عمیق عارفانه و عینیّت بخشیدن به آموزههای عرفان و تصوّف است. در پژوهش حاضر به بررسی نمادپردازی در حکایتهای تفسیرهای مذکور پرداخته و برآنیم تا بدانیم هدف از کاربرد نماد در حکایات این متون چیست؟ خاستگاه نمادها کدام است؟ و مهمترین خصیصه‌ی آن‌ها چیست؟ بر اساس یافتههای این پژوهش، نمادهای بهکاررفته در حکایات این دو اثر از نظر موضوعی به دو بخشِ نمادهای «مربوط به حوزه‌ی عرفان و تصوّف» و «نمادهای مربوط به شریعت» تقسیم میشوند و کارکرد نمادها در عینیّت بخشیدن به مفاهیم و آموزههای عرفانی، بسامد بیشتری نسبت به تبیین مسائل دینی دارد. همچنین با توجّه به محوریّت پیام در این حکایات و تأکید بر انتقال مضمون به زبانی ساده و روان، نمادهای بهکاررفته در آن‌ها نیز ساده، تکبُعدی و اغلب محسوس هستند و طرح اصلی همه‌ی روایتها بر تقابل میان نمادهای انسانی عاشق/ معشوق و پادشاه/ عامّه‌ی مردم میچرخد. قرار گرفتن این دو قطب در برابر یکدیگر، زمینهساز ایجاد سایر تقابلها در مضامین عرفانی شده و در شکلگیری داستان و ارائه‌ی مضمون، نقش مؤثّری داشته است. روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژگان کلیدی: کشفالاسرار و عُدّهالابرار؛ روحالارواح؛ حکایت؛ نمادپردازی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Study of Mystical Symbolism in the Anecdotes of Mystical Interpretations in Ruh al-Arwah and Kashfolasrar va Odatolabrar | ||
| نویسندگان [English] | ||
| zahra azimi1؛ esmael sadeghi2؛ Ali Mohamadi asiabadi1 | ||
| 1shahrekord university | ||
| 2sku | ||
| چکیده [English] | ||
| Abstract Symbolism is a figurative device used to embellish the text. A major part of mystical literature is of symbolic significance. The writers of Ruh al-Arwah and Kashfolasrar va Odatolabrar have used the form of anecdote in order to better explain the themes and further impress the readers. Symbolism has been aptly employed in these two multilayered and profound texts as it is a suitable medium to express mystical thoughts and materialize mystical teachings. The present study aims to analyze symbolism in the anecdotes of the above-mentioned works in an attempt to find the aim, origin, and the most important features of the employed symbols. The findings of the study show that based on their content, the symbols in these works are either mystical or religious; nonetheless, the mystical symbols are more frequent. As the message is of great significance in these anecdotes and thus, a very simple language and diction have been used, the symbols are also simple, one-dimensional, and concrete. Moreover, the plot of all these anecdotes revolve around such binary oppositions as lover/beloved and king/the masses. These binaries give rise to other oppositions in the mystical implications of the story and are of great importance in the formation of the story and the rendition of the subject matter. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: Ruh al-Arwah, Kashfolasrar va Odatolabrar, Symbolism, Anecdote | ||
| مراجع | ||
|
منابع
- قرآن کریم. (1383). ترجمه‌ی مهدی الهی قمشهای. چ1. تهران: انتشارات قلمستان.
- ابن منوّر، محمّد.(1381). اسرارالتّوحید فی مقامات شیخ ابی سعید. مقدّمه. تصحیح و تعلیقات محمّدرضا شفیعی کدکنی. چ 11. تهران: آگه.
- ابوالفضل رشیدالدّین المیبدی. (1384). کشفالاسرار و عُدّهالابرار. به اهتمام علی اصغر حکمت. چ3. تهران: امیر کبیر.
- ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی. (1368). روحالارواح فی شرح اسماء الملک الفتّاح. تصحیح نجیب مایل هروی. چ 1. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
- براهنی، رضا. (1392). قصّهنویسی. چ3. تهران: نشر نو.
- پورنامداریان، تقی.( 1386). رمز و داستانهای رمزی در ادب فارسی. چ2. تهران: علمی و فرهنگی.
- چهری، طاهره، غلامرضا سالمیان. (1392). «تحلیل تقابلها و تضادهای واژگانی در شعر سنایی». پژوهشهای ادب عرفانی(گوهر گویا). س7- ش2- پیاپی25- صص 158- 141-
- داد، سیما. (1382). فرهنگ اصطلاحات ادبی. چ4. تهران: مروارید.
- دهخدا، علی اکبرو دیگران.(1373). لغتنامه. به کوشش محمّد معین و سیّدجعفر شهیدی.تهران: دانشگاه تهران.
- رازی، نجمالدّین. (1371). مرصادالعباد. به کوشش محمّدامین ریاحی. چ10. تهران: علمی و فرهنگی.
- رزمجو، حسین. (1370). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی. چ1. مشهد: آستان قدس.
- رضوانیان، قدسیه. (1389) ساختار داستانی حکایتهای عرفانی. چ1. تهران: سخن.
- رمضانی، حسن. (1392). عرفان علامه سیّدمحمّدحسین طباطبایی. تحقیق وحید واحد جوان. چ1. قم: سبطالنبی.
- سجّادی، سیّدجعفر. (1373). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی. چ3. تهران: طهوری.
- سراج طوسی، عبدالله بن علی ابونصر. ( 1388). اللّمع فی التّصوّف. تصحیح و تحشیه‌ی رینولد نیکلسون. ترجمه‌ی دکتر مهدی محبّتی. چ2. تهران: اساطیر.
- سیّدحسینی، رضا. (1378). مکتبهای ادبی. چ12. تهران: نگاه.
- عبّاسی، حبیبالله (1387). «حکایتهای عرفانی و نقش آن‌ها در گفتمان منثور صوفیانه» پژوهش‌نامه‌ی علوم انسانی. شماره‌ی 58- صص123- 144.
- قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم هوازن. (1389). رساله‌ی قشیریّه. ترجمه‌ی ابوعلی حسن بن احمد عثمانی. تصحیح بدیعالزّمان فروزانفر. چ4. تهران: زوار.
- کاشانی، عزّالدّین محمود. (1378). مصباحالهدایه و مفتاحالکفایه. به تصحیح و مقدّمه‌ی علامه جلالالدّین همایی. چ4. تهران: اساطیر.
- مجلسی، محمّدباقر.(1404). بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمّه الاطهار. چ1. بیروت: مؤسّسه‌ی الوفاء.
- مقدادی، بهرام. (1378). فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی(از افلاطون تا عصر حاضر). چ1. تهران: فکر روز.
- میرصادقی، جمال. (1389). ادبیّات داستانی. چ3. تهران: شفا.
- نبیلو، علیرضا. (1392). «بررسی تقابلهای دوگانه در غزلهای حافظ». مجلّه‌ی زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه خوارزمی. س 21- ش74- صص91-70.
- هجویری، ابوالحسن علی بن عثمان. (1388). کشفالمحجوب. به کوشش محمود عابدی. چ3. تهران: سروش. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 397 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 284 |
||