پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 30 |
| تعداد شماره‌ها | 467 |
| تعداد مقالات | 4,519 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,144,825 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,334,654 |
بررسی سیستماتیک انحنای گردنی افراد سر به جلو | ||
| پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی | ||
| مقاله 2، دوره 7، شماره 13، تیر 1390، صفحه 27-38 اصل مقاله (368.6 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| فهیمه کیوانلو1؛ محمد سید احمدی2؛ ناصر بهپور3 | ||
| 1عضو هیات علمی گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایرانشهر(نویسنده مسئول) | ||
| 2عضو هیات علمی گروه تربیت بدنی، دانشگاه ولایت | ||
| 3استادیار فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
| تاریخ دریافت: 10 اسفند 1388، تاریخ بازنگری: 09 اسفند 1391، تاریخ پذیرش: 01 آبان 1389 | ||
| چکیده | ||
| چکیده به منظور بررسی انحنای گردنی افراد سر به جلو و افراد سالم، 300 نفر از دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه (150دختر و150 پسر) به صورت تصادفی انتخاب و با استفاده از نرم افزار PPV (Posture Pro V) ارزیابی و غربال شدند و در آخر از میان آنان 14 نفر که دارای وضعیّت شدیدتر FHP (Forward head posture) بودند، با سن 32/2±23 سال، و قد 6/4±163 سانتیمتر به عنوان افراد دارای وضعیّت سر به جلو FHP و 14 نفر از کسانی که دارای کمترین میزان FHP بودند، با سن 35/2±8/22 سال، و قد 8/6±64/171 سانتیمتر به عنوان افراد سالم جهت مقایسه انتخاب شدند و با رضایت کامل در مراحل بعدی آزمون شرکت کردند. در این تحقیق توصیفی ـ تحلیلی از آزمودنی‌ها رادیوگرافی جانبی مهره‌های گردنی به عمل آمده و میزان جا به جایی سر به جلو AHT (Anterior head transition)، لوردوز گردنی (C2 - C7) و انحنای فوقانی (C1-C2) گردنی آن‌ها ارزیابی شد. برای بررسی تفاوت میانگین‌های دو گروه سالم و دارای وضعیّت FHP از آزمون t دو گروه مستقل استفاده شد. هم‌چنین برای بررسی ارتباط متغیّر‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون با سطح معنا داری (P بررسی یافته‌های پژوهش نشان داد: 1- بین میزان لوردوز گردنی (C2-C7)، جا به جایی سر به جلو (AHT)، و اضافه‌بار واردآمده بر مهره‌های گردنی دو گروه آزمودنی سالم و سر به جلو، تفاوت معناداری (P2- بین وضعیّت سر به جلو (FHP ) با AHTو لوردوز گردنی (C2 - C 7) هم‌چنین میان AHT و اضافه‌بار واردآمده بر مهره‌های گردنی ارتباط معناداری (P0.05). نتایج نشان داد که وضعیّت سر به جلو موجب بروزکیفوزگردنی گردید و در وضعیّت‌های شدید سر به جلو ممکن است یک انحنای S شکل که نتیجة کاهش انحنای تحتانی مهره‌های گردنی (C2 - C7) و افزایش انحنای فوقانی مهره‌های گردنی (C1-C2) است، ایجاد گردد. این وضعیّت در واقع عضلات بخش پایینی جلوی گردن کوتاه شده و عضلات بخش بالایی آن در وضعیّت‌های شدید دچار کشیدگی شده است. از طرف دیگر، عضلات بخش خلفی ـ تحتانی گردن کشیده شده و در حالات شدید عضلات بخش بالایی گردن دچار کوتاهی شده‌اند. با توجّه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان اظهار داشت، وضعیّت سر به جلو موجب کاهش لوردوز طبیعی گردن و ایجاد کیفوز گردنی می‌گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: سر به جلو؛ انحنای گردنی؛ ناهنجاری؛ مهره‌های گردنی؛ نرم افزار PPV | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,238 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,775 |
||