تعداد نشریات | 30 |
تعداد شمارهها | 467 |
تعداد مقالات | 4,522 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,145,257 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,334,960 |
بررسی دیدگاه رابرت زینر در خصوص نسبت اسلام و عرفان در کتاب «عرفان هندو و مسلمان» | ||
پژوهشهای ادبی ـ فلسفی | ||
دوره 1، شماره 2، اسفند 1402 اصل مقاله (291.98 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/lpr.2024.26697.1029 | ||
نویسنده | ||
محمدهادی توکلی* | ||
عضو هیأت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه | ||
تاریخ دریافت: 14 بهمن 1402، تاریخ بازنگری: 12 اسفند 1402، تاریخ پذیرش: 19 اسفند 1402 | ||
چکیده | ||
زینر در کتاب «عرفان هندو و مسلمان» بیان میکند که قرآن بهسبب تأکید بر غیریت کامل خداوند پذیرای تفسیر عرفانی نیست و لذا تصوف انحراف کاملی از آموزههای رسمی اسلام است و توسعه آن مرهون عوامل بیرون از اسلام است. به نظر میرسد که آنچه که سبب شده او اسلام را دینی غیرعرفانی قلمداد کند، مبتنی بر پیشفرض او در خصوص تساوی عرفان با اتحاد با خداوند است، حال آنکه نه عرفان و نه «میستیسیزم» -بهعنوان معادل آن که زینر بهکار برده است- بهلحاظ واژهشناسی مبتنی بر اتحاد خداوند با نفس عارف نیستند. عرفان عبارت است از شناخت بیواسطه خداوند. البته شناخت بیواسطۀ خداوند ملازم با یک ارتباط هستیشناختی با خداوند است که میتوان «عرفان» را بهصورت مجازی بر این ارتباط اطلاق کرد. این ارتباط هستیشناختی، نمیتواند بهصورت اتحاد، بهمعنای یکی شدن دو ذات و یا یکی بودن دو شیء باشد، چرا که چنین اتحادی ممتنع است. عرفان، بهمعنای شناخت بیواسطه خداوند که –البته بهصورت اکتناهی نیست- در قرآن و سنت مورد توجه و تأکید بوده است، و این شناخت بدون اتحاد و نیز بدون تعلق به کنه ذات خداوند، میسر است و ازینرو، غیرعرفانی خواندن اسلام بهلحاظ معنای صحیح عرفان، اتهامی نارواست، مگر آنکه بر اساس وضعی جدید، عرفان بهمعنای اتحاد باشد، که در اینصورت اسلام از حیث احتواء بر امر مستحیل منزه است. | ||
کلیدواژهها | ||
زینر؛ اتحاد؛ عرفان؛ علم حضوری؛ بینونت | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Examining Robert Zinner's Views on Islam and Mysticism in the Book "Hindu and Muslim Mysticism" | ||
نویسندگان [English] | ||
mohammadhadi tavakoli | ||
faculty member of Research Institute of Hawzah and University | ||
چکیده [English] | ||
In his book "Hindu and Muslim Mysticism", Ziner states that the Qur'an is not open to mystical interpretation due to God's complete alienation, and after Sufism, it is a complete deviation from the official teachings of Islam, and its development is dependent on factors outside of Islam. It seems that what caused him to consider Islam a non-mystical religion was his presupposition regarding the equality of mysticism with union with God, while neither Irfan nor "mysticism" - as its equivalent used by Ziner - in terms of Terminology is not based on the unity of God with the mystic's soul. Irfan is the direct knowledge of God. Of course, the direct knowledge of God is associated with an ontological relationship with God, which can be metaphorically referred to as "mysticism" for this relationship. This ontological relationship cannot be in the form of a union, meaning the unification of two essences or the oneness of two objects, because such a union is prohibited. Irfan means the direct knowledge of God, which - of course, is not exclusive - has been considered and rooted in the Qur'an and Sunnah, and this is possible without knowledge and also without belonging to the essence of God, and therefore, calling Islam non-mystical in terms of the correct meaning of Irfan is an unfair accusation, unless, based on a new situation, mysticism means unity, in which case Islam is magnificent in terms of containing the impossible. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Ziner, Ithad, mysticism, present science, Binot | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 146 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 105 |