تعداد نشریات | 30 |
تعداد شمارهها | 467 |
تعداد مقالات | 4,522 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,145,262 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,334,960 |
مقایسه شدتهای مختلف تمرین تناوبی شدید بر مقادیر سرمی آیرزین و شاخصهای آنتروپومتریکی بیماران دیابتی نوع 2- مطالعه RCT | ||
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی | ||
دوره 19، شماره 38، اسفند 1402 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/jaep.2024.27097.2178 | ||
نویسندگان | ||
نوید وصال1؛ داریوش مفلحی2؛ سعید عابدین زاده* 3؛ حمید عباسی4؛ رضا شریفات پور4 | ||
1دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
2گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
3گروه علوم ورزشی، دانشگاه یزد، یزد، ایران | ||
4گروه علوم ورزشی، دانشگاه یزد | ||
تاریخ دریافت: 18 اردیبهشت 1403، تاریخ بازنگری: 27 خرداد 1403، تاریخ پذیرش: 16 تیر 1403 | ||
چکیده | ||
چکیده اهداف: تمرینات ورزشی منجر به سوخت و ساز در بدن و ترشح آیریزین می گردد که این ماده ممکن است نقش سودمندی برای بهبود بیماران دیابتی داشته باشد. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر تمرینات اینتروال شدید (HIIT) کم حجم و پر حجم بر مقادیر سرمی آیرزین و شاخصهای آنتروپومتریکی مرتبط با سلامت مردان دیابتی نوع 2 می باشد. روش مطالعه: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 30 بیمار مرد مبتلا به دیابت نوع 2 به سه گروه ده نفری، تمرینات HIIT پرحجم، کمحجم و گروه کنترل دسته بندی شدند. گروههای کم حجم تا دو دقیقه و گروههای پرحجم تا شش دقیقه به مدت 8 هفته تمرینات را انجام دادند. مقادیر سرمی آیریزین و شاخصهای آنتروپومتریکی (LBM, WHtR, WHR, BMI و درصد چربی) قبل و 48 ساعت بعد از جلسه پایانی تمرین اندازهگیری گردید. برای تحلیل و مقایسه دادهها از آزمون آماری t همبسته، کواریانس و آزمون تعقیبی LSD استفاده شده است. یافتهها: افزایش معنی داری بعد از 8 هفته تمرینات HIIT کم حجم (004/0 = p) و پر حجم (000/0 = p) بر غلظت آیریزین سرمی وجود دارد و تمرینات HIIT کم حجم (035/0 = p) و پرحجم (001/0 = p) باعث کاهش معنیدار درصد چربی مردان مبتلا به دیابت نوع 2 شده است. همچنین تمرینات HIIT پرحجم بر کاهش شاخص آنتروپومتریکی WHtR معنی دار بود و نیز تمرینات HIIT کم حجم بر کاهش شاخصهای آنتروپومتریکی BMI، WHtR و LBM معنیدار بود. نتیجهگیری: با توجه به سازگاریهای اثبات شده تمرینات HIIT کم حجم و پرحجم بر آیریزین و شاخصهای آنتروپومتریکی بعنوان تمریناتی مفید جهت اجرا برای بیماران دیابتی نوع 2 میباشد. بنابراین با توجه به صرفه زمانی، سازگاریهای متابولیکی، عملکردی و فیزیولوژیکی تمرینات کم حجم و پرحجم HIIT این تمرینات در کنار سایر تمرینات ورزشی جهت بهبود شرایط بیماران دیابت نوع 2 به بیماران توصیه شود. | ||
کلیدواژهها | ||
آیریزین؛ دیابت نوع 2؛ HIIT؛ شاخصهای آنتروپومتریکی؛ درصد چربی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Comparison of different intensities of HIIT on serum levels of Irisin and anthropometric characteristics of patients with type 2 diabetes – A RCT study | ||
نویسندگان [English] | ||
Navid Vesal1؛ Dariush Moflehi2؛ Saeed Abedinzadeh3؛ Hamid Abbasi4؛ reza Sharifatpour4 | ||
1Shahid Bahonar University, Kerman, Iran | ||
2Faculty of Physical Education and Sport Science, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran | ||
3Department of Sports Sciences, Yazd University, Yazd, Iran | ||
4Department of Sports Sciences, Yazd University, Yazd, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Abstract Objectives: The purpose of this study is to compare the effect of low-volume and high-volume high-intensity interval training (HIIT) on serum levels of Irisin and anthropometric indicators related to the health of type 2 diabetic men. Methods: In this randomized clinical trial, 30 male patients with type 2 diabetes were divided into three groups of 10, high-volume, low-volume HIIT exercises, and the control group. Low-volume groups did exercises for up to two minutes and high-volume groups for up to six minutes for 8 weeks. Irisin serum levels and anthropometric indices (LBM, WHtR, WHR, BMI and fat percentage) were measured before and 48 hours after the final training session. To analyze and compare the data, the pair t test, covariance and LSD post hoc test were used. Results: There is a significant increase in serum Irisin concentration before and after 8 weeks of low-volume (p = 0.004) and high-volume (p = 0.000) HIIT exercises. And low-volume (p = 0.035) and high-volume (p = 0.001) HIIT exercises have significantly reduced the fat percentage of men with type 2 diabetes. In addition, high-volume HIIT exercises were significant in reducing the anthropometric index of WHtR, and low-volume HIIT exercises were significant in reducing the anthropometric indices of BMI, WHtR, and LBM. Conclusion: According to the proven adaptability, HIIT exercises are useful exercises for type 2 diabetic patients. Therefore, considering the time saving, metabolic, functional and physiological adaptations of HIIT exercises, these exercises should be recommended for type 2 diabetes patients. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
: HIIT, serum levels, Irisin, anthropometric characteristics, type 2 diabetes | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 117 |