تعداد نشریات | 30 |
تعداد شمارهها | 467 |
تعداد مقالات | 4,519 |
تعداد مشاهده مقاله | 7,144,860 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,334,672 |
سیاست خارجی روسیه در قبال آسیای مرکزی (2020-2000) | ||
مطالعات راهبردی سیاست بین الملل | ||
مقاله 7، دوره 7، شماره 14، آذر 1403، صفحه 179-207 اصل مقاله (906.32 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/jpir.2024.28118.1408 | ||
نویسندگان | ||
سید محمدرضا موسوی* 1؛ رامین بخشی2 | ||
1استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه صنعتی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران | ||
2دانش آموخته دکتری روابط بینالملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
تاریخ دریافت: 09 آذر 1403، تاریخ بازنگری: 17 آذر 1403، تاریخ پذیرش: 23 آذر 1403 | ||
چکیده | ||
پس از به قدرت رسیدن پوتین و تاکید وی بر مفهوم "جهان چندقطبی" که به تسلط روسیه در قلب اوراسیا اشاره دارد؛ بار دیگر آسیای مرکزی بعنوان حوزه نفوذ و حیات خلوت روسیه مورد توجه قرار گرفت. در حالی که روسیه مصمم است که نفوذ خود را در "خارج نزدیک" تقویت کند، عدم قطعیت های جدیدی در برابر کشورهای بی ثبات آسیای مرکزی قرار دارد. سیاست خارجی روسیه در دوران ریاست جمهوری پوتین، با تأکید ویژه بر روابط آن با غرب، موردتوجه بسیاری از تحلیلگران و محققان روابط بینالملل قرارگرفته است. برای بحث در مورد این مسائل، مقاله به دو بخش عمده تقسیم میشود: 1) جایگاه آسیای مرکزی در سیاست خارجی روسیه و 2) ابزار اصلی مسکو در دستیابی به اهداف استراتژیک. هدف مقاله حاضر، بررسی سیاست خارجی روسیه در قبال منطقه آسیای مرکزی طی سالهای 2000 تا 2020 است. مقاله با استفاده از رویکرد ژئوپلیتیک تلاش میکند به این سوال پاسخ دهد که ولادیمیر پوتین در آسیای مرکزی چه اهداف استراتژیکی را دنبال کرده و آیا موفق به تحقق آنها شده است یا خیر. فرضیه اصلی مقاله این است که ملاحظات ژئوپلیتیکی در کنار عواملی چون مسائل امنیتی و سیاستهای خاص هر کشور، عناصر کلیدی رویکرد روسیه به آسیای مرکزی هستند.در نهایت مقاله به این نتیجه می رسد که روسیه در کوتاهمدت مهمترین قدرت خارجی در آسیای مرکزی باقی خواهد ماند، اما با رشد نفوذ چین در حوزههای سیاسی و امنیتی، ممکن است نقش روسیه به چالش کشیده شود. روش مقاله ترکیبی از تحلیل کیفی، رویکرد تاریخی است. | ||
کلیدواژهها | ||
روسیه؛ آسیای مرکزی؛ جهان چندقطبی؛ سیاست خارجی؛ ولادیمیر پوتین | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Russia's foreign policy towards Central Asia (2000-2020) | ||
نویسندگان [English] | ||
seyed mohammadreza mousavi1؛ ramin bakhshi2 | ||
1Assistant Professor, Department of Islamic Studies, Kermanshah University of Technology, Kermanshah, Iran | ||
2PhD student of International Relations, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
After Putin came to power and emphasized the concept of a “multipolar world” that refers to Russia’s dominance in the heart of Eurasia, Central Asia has once again been considered as a sphere of influence and a haven for Russia. While Russia is determined to strengthen its influence in the “near abroad,” new uncertainties face the unstable countries of Central Asia. Russia’s foreign policy during Putin’s presidency, with a special emphasis on its relations with the West, has attracted the attention of many analysts and researchers of international relations. To discuss these issues, the article is divided into two main sections: 1) the place of Central Asia in Russian foreign policy and 2) Moscow’s main tool in achieving strategic goals. The present article examines Russia’s influence in Central Asia and focuses on Moscow’s increasing assertiveness in the Central Asian region. Using a geopolitical approach, it seeks to answer the question: What goals did Putin intend to achieve in Central Asia and whether he succeeded in achieving his goals? The hypothesis in question is that geopolitical considerations are the main factors in Russia's approach to Central Asia, which are tied to other factors such as security issues and Russia's policies towards each of the Central Asian countries. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Russia, Central Asia, multipolar world, foreign policy, Vladimir Putin | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 66 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 46 |