| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شمارهها | 519 |
| تعداد مقالات | 5,034 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,662,370 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,707,126 |
مطالعه تطبیقی سیر انعقاد قراردادهای امتیازی در صنعت نفت ایران با سایر نظامهای حقوقی (رومی ژرمنی – کامنلا)؛ با تأکید بر نظام مالکیتی حاکم بر آن | ||
| پژوهشنامه حقوق تطبیقی | ||
| مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 01 تیر 1405 | ||
| نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/lps.2025.28542.1710 | ||
| نویسندگان | ||
| حمید پیشوا1؛ مرتضی نجابت خواه* 2؛ زهرا محمودی2 | ||
| 1دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | ||
| 2دانشیار گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 14 بهمن 1403، تاریخ بازنگری: 13 فروردین 1404، تاریخ پذیرش: 01 اردیبهشت 1404 | ||
| چکیده | ||
| ایران، بعنوان اولین کشور خاورمیانه، اقدام به انعقاد قراردادهای امتیازی نمود لیکن، پس از هجمههای وارده از سوی منتقدین قراردادهای امتیازی و مطالبات مردمی و پس از تصویب قانون نفت 1336، مانند سایر نظام-های حقوقی دنیا، اقدام در بهروزرسانی قراردادهای امتیازی خود در صنعت نفت، ننمود. حال آنکه با بررسی اجمالی در سایر نظامات حقوقی، شاهد انعقاد نسل مدرن قراردادهای امتیازی در فرانسه، قراردادهای لیسانس در بریتانیا و قراردادهای لیز در ایالات متحده آمریکا میباشیم که همگی، در زمره نسل جدید قراردادهای امتیازی، محسوب میشوند. کشور فرانسه به عنوان کشوری توسعهیافته و نماینده نظام حقوقی رومی-ژرمنی، از منظر ماهیت «قرارداد اداری»، اقدام در بهروزرسانی قراردادهای امتیازی نفتی خود نمود حال آنکه کشورهای بریتانیا و آمریکا، به عنوان کشورهای دارای منابع نفتی و توسعه یافنه، با توجه به موازین نظام حقوقی کامنلا، اقدام به ابتکار قراردادهای لیسانس و لیز، بعنوان قراردادهای نسل جدید امتیازی نمودهاند. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از شیوه مطالعات مروری نظاممند (Systematic Review)، و با عنایت به تمام مقالات مرتبط با موضوع که از پایگاههای مختلف انتخاب شده، به این نتیجه برسیم که ضمن بیان فواید و انواع قراردادهای امتیازی نسل جدید، علل گرایش کشورهای دارنده منابع هیدروکربوری به قراردادهای نسل جدید امتیازی را برشماریم. با اینکه در این قراردادها، خبری از مالکیت صاحب امتیاز بر مخزن نمیباشد و مالکیت دولت بر میدان، دگرگون شده است، وقایع پس از جنگ دوم جهانی، باعث گذر از قراردادهای امتیازی سنتی بسوی قراردادهای مدرن امتیازی گردید؛ قراردادهایی که عامل گرایش دولتها به آن، حداکثر بهرهبرداری از میادین پرریسک بوده و استفاده از آن، تکنولوژی بالایی را میطلبید که خود، فاقد آن بودند و عامل گرایش شرکتهای بینالمللی به آن، جذابیت آنها نسبت به سایر قراردادهای رایج بود. | ||
| کلیدواژهها | ||
| صنعت نفت و گاز؛ قراردادهای بالادستی؛ قراردادهای امتیازی مدرن؛ مجوز بهرهبرداری؛ لیسانس؛ قراردادهای لیز | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A comparative study of the process of concluding concession contracts in the Iranian oil industry with other legal systems (Roman-Germanic - Common Law); with emphasis on the ownership system that governs it | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamid Pishva1؛ Morteza Nejabatkhah2؛ Zahra Mahmoodi2 | ||
| 1PhD student of Public Law, Faculty of Law and Political Science, University of Mazandaran, Babolsar, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Public Law, Faculty of Law and Political Science, University of Mazandaran, Babolsar, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Iran, as the first country in the Middle East, attempted to conclude concession contracts, but after the attacks from critics of concession contracts and popular demands and after the approval of the 1957 Oil Law, like other legal systems in the world, did not take steps to update its concession contracts in the oil industry. However, with a brief review of other legal systems, we witness the conclusion of a modern generation of concession contracts in France, license contracts in Britain and lease contracts in the United States of America, all of which are considered to be among the new generation of concession contracts. France, as a developed country and representative of the Romano-German legal system, took steps to update its oil concession contracts from the perspective of the nature of the "administrative contract", while the United Kingdom and the United States, as countries with oil resources and development, have taken the initiative of license and lease contracts as new generation concession contracts, considering the standards of the common law legal system. In this article, we have tried to use the method of systematic review studies (Systematic Review), and with regard to all the articles related to the subject selected from different databases, to reach the conclusion that, while stating the benefits and types of new generation concession contracts, we can also list the reasons for the tendency of countries with hydrocarbon resources to new generation concession contracts. Although these contracts do not mention the ownership of the concession holder over the reservoir and the ownership of the government over the field has changed, the events after World War II caused a transition from traditional concession contracts to modern concession contracts; | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Oil and gas industry, upstream contracts, modern concession contracts, exploitation license, license, lease contracts | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4 |
||