پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 520 |
| تعداد مقالات | 5,060 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,725,999 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,752,273 |
کنش‌های دریدایی نشانه‌های زبانی نیما با تکیه بر شعر «آی آدمها» | ||
| پژوهش‌نامه‌ی مکتب های ادبی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 آذر 1404 اصل مقاله (889.62 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله‌ی پژوهشی استخراج از رساله و پایان‌‌‌‌نامه | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/rjls.2025.27893.1508 | ||
| نویسندگان | ||
| نسیم کاردوست* ؛ حبیب اله عباسی؛ عفت نقابی؛ ناصرقلی سارلی | ||
| گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 01 آبان 1403، تاریخ بازنگری: 14 مرداد 1404، تاریخ پذیرش: 03 فروردین 1404 | ||
| چکیده | ||
| جهان هستی را از رهگذر زبان می‌توان شناخت و شعر قلمرو مهم تبلور زبان و به فعلیت درآمدن هستی است. شعر به مثابه‌ی پدیداری تأمل برانگیز، جهت پیکان پرسش از چیستی و هستی جهان را به سمت خود فرامی‌خواند. اگر زبان خانه‌ی هستی و یگانه مجرای شناخت است و شعر نیز در بستر زبان رخ می‌دهد، چگونه زیستن شاعر در این منزلگه است که معیار سنجش عملکردش می‌شود. کشف راز و رمزهای این پدیدار بر عهده فلسفه و انواع نقدهای ادبی مبتنی بر نگرشهای فلسفی است که هدف واحد تحلیل زبان و کشف معانی متون ادبی را دنبال می‌کنند. جستار حاضر با روش تحلیلی-توصیفی و با کاربست نظریه‌های پساساختگرایی بویژه دیدگاههای دریدا در باب نشانه‌های زبانی، در صدد تبیین عملکرد زبان در شعر «آی آدمها» ست که واجد مختصاتِ متنی ادبی از نیما به عنوان آغازگر یکی از گسترده‌ترین جریانهای شعر فارسی است. پس از تحلیل این شعر از رهگذر رویکرد مذکور درمی‌یابیم علاوه بر اینکه فردیت نیما در نظریه پردازیهای زبانی او متبلور است، او به کاربستِ زبانی ویژه‌ی خویش دست یافت و با به کارگیری انواع شگردهای زبانی مانند نحو، ترکیبات و واژگان خاص و تکنیکهای بلاغی، در جهت احیای نشانه‌های زبانی موجود و خلق نشانه‌های بدیع توفیق یافت و درنتیجه به ایجاد ظرفیتهای زبانی و معناییِ تازه‌تر و متکثرتر نایل شد؛ ظرفیتهایی که می‌تواند نیما شدن نیما را به عنوان پیشرو جریان معاصر شعر فارسی تا حدودی تبیین کند و اینهمه در فضای گفتمانیِ جدیدی رقم خورد که تابعی است از یک نظام اندیشگانی جدید و گسترده. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نشانه‌ی زبانی؛ جریان‌سازی؛ کنش؛ شعر «آی آدمها»ی نیما؛ دریدا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Derridean Reading of Nima’s Linguistic Signs with a Focus on the Poem “O People!” | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Nasim Kardoost؛ Habiballah Abbasi؛ effat neghabi؛ Nasergholi Sarli | ||
| Persian literature department, Faculty of Literature and Humanity sciences,, Kharazmi university, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The world of existence can be comprehended through language, and poetry is a major domain where language is realized and being is actualized. Poetry, as a thought-provoking phenomenon, turns the arrow of inquiry about the nature and existence of the world toward itself. If language is the house of being and the only medium of cognition, and poetry takes place within the realm of language, then the poet’s way of dwelling in this abode becomes the measure of his creative performance. The task of uncovering the mysteries of this phenomenon falls upon philosophy and the forms of literary criticism grounded in philosophical perspectives. This study, using an analytical–descriptive method and drawing upon poststructuralist theories—especially Derrida’s views on linguistic signs—seeks to elucidate the function of language in Nima Yooshij’s poem “O People!”, a work that epitomizes the literary works of Nima as the founder of one of the lasting movements in Persian poetry. Through this approach, we find that Nima’s individuality manifests not only in his poetic vision but also in his linguistic theorization. By consciously employing distinctive syntactic structures, compound forms, particular lexical choices, and rhetorical techniques, he revitalized existing linguistic signs and created novel ones. Consequently, he expanded the semantic and linguistic capacities of Persian poetry, establishing new, plural potentials of meaning that help explain how he rose to prominence as the forerunner of modern Persian poetry. All this unfolded within a new discursive space arising from an emergent and comprehensive system of thought. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Linguistic sign, Poetic agency, Poststructuralism, “O People!”, Derrida | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 5 |
||