آمار
| تعداد نشریات | 29 |
| تعداد شماره‌ها | 431 |
| تعداد مقالات | 4,216 |
| تعداد مشاهده مقاله | 6,797,035 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,044,046 |
تأثیر 12 هفته برنامة تمرینی ایزوکنتیکی با شدّت‌های مختلف بر روی پایداری مردان مُسن | ||
| پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی | ||
| مقاله 3، دوره 4، شماره 8، دی 1387، صفحه 29-44 اصل مقاله (248.5 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| فرزاد یزدانی1؛ غلاًمرضا شریفی2؛ مهدی نمازی‌زاده2 | ||
| 1کارشناس ارشد رشتة تربیت بدنی | ||
| 2استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان | ||
| تاریخ دریافت: 27 خرداد 1387، تاریخ بازنگری: 29 آبان 1395، تاریخ پذیرش: 16 شهریور 1387 | ||
| چکیده | ||
| مقدّمه. پایداری، یک واکنش حرکتی نمونه در بدن انسان است که به یکپارچگی محرّک‌های سیستم‌های بینایی، عصبی مرکزی و گوش داخلی بستگی دارد و عضلات بدن نیز در به وجود آمدن و حفظ آن نقش مهمّی دارند. کاهش قدرت عضلانی به همراه افزایش سن، نشانه‌ای از شروع ناپایداری و به دنبال آن افزایش خطر زمین خوردن در سالمندان است. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر 12 هفته برنامة تمرینی ایزوکنتیکی با شدّت‌های مختلف بر روی پایداری مردان مسن است. روش‌شناسی. این تحقیق با توجّه به موضوع، تکنیک و روش کار از نوع تحقیقات نیمه‌تجربی است که به روش میدانی انجام شده است، هم‌چنین با توجّه به طول زمان اجرای پژوهش، این تحقیق از نوع مقطعی به حساب می‌آید. در این تحقیق، تعداد 80 نفر سالمند (بالای 60 سال) به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه20 نفر) قرار گرفتند و در یک دورة تمرینات قدرتی با استفاده از دستگاه‌های ایزوکنتیکی با سه شدّت مختلف 20 ٪ (ملایم)، 50 ٪ (متوسّط) و80 ٪ (زیاد)، دو جلسه در هفته و به مدّت 12 هفته تحت تمرین قرار گرفتند. یافته‌ها. بر اساس نتایج به دست آمده، تمرینات مقاومتی (متغیّر مستقل) به شکل معنی‌داری باعث افزایش پایداری (متغیّر وابسته) در افراد سه گروه آزمایشی گردید. طبق این نتایج در گروه با شدّت ملایم (20 ٪ یک تکرار بیشینه)، به میزان 38 درصد، در گروه با شدّت متوسّط (50 ٪ یک تکرار بیشینه)، به میزان 31 درصد و در گروه با شدّت بالا (80 ٪ یک تکرار بیشینه) به میزان 23 درصد، افزایش پایداری در آزمودنی‌ها دیده‌شد. بحث. تمرینات مقاومتی به خصوص با شدّت ملایم به صورت قابل ملاحظه‌ای پایداری را در گروه‌های سالمند سالم افزایش می‌‌دهند. از نظر تئوری، این تمرینات با کاهش تأخیر در عکس‌العمل به کارگیری مؤثّر از عضلات بدن و کمک به تفسیر اطّلاعات حسّی، عملکردهای عصبی را بهبود بخشیند و در نتیجه باعث افزایش پایداری در آزمودنی‌ها شدند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پایداری؛ تمرین قدرتی؛ انقباض ایزوکنتیک؛ افراد مُسن | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effect of a 12-Week Isokinetic Training Program with Different Intensities on Stability in Elderly Men | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Farzad Yazdani1؛ Gholamreza Sharifi2؛ Mehdi Namazi zadeh2 | ||
| چکیده [English] | ||
| Age–related decline in muscle power may be an early sign of stability deficit and fall risk, even in nonfrail adults. This study examined the dose–depended effect of power training on stability performance in healthy elderly men. Eighty community–dwelling healthy elderly men ( ≤60 years) were randomized into 12 weeks of power training at 20% (LOW), 50% (MED), 80% (HIGH) of maximal strength, and a nontraining control (CON) group. Participants trained twice weekly using pneumatic resistance machines. Balance, muscle performance (power, strength, endurance, and contraction velocity) were measured. Power training significantly improved stability performance in participants who underwent power training compared to controls. Low intensity power training produced the greatest improvement in stability performance (Eta coefficient = 0.38). Power training improves stability, particularly using a low load, high velocity regimen, in elderly men with an initial low muscle power and slower contraction. Further studies are warranted to define the mechanisms underlying this adaptation, as well as the optimum power training intensity for a range of physiological and clinical outcomes in elderly men with different levels of health status and functional independence. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Power training, Muscle contractions, Stability, Isokinetic, Elderly | ||
| مراجع | ||
|
. ایساکس، لاری‌دی و گریگوری پاینه، وی. (1384). رشد حرکتی انسان رویکردی در طول عمر، ترجمة حسن‌خلجی و داریوش‌خواجوی، چاپ اوّل، انتشارات دانشگاه اراک. ص: 726 ـ 715. 2. صلواتی، مهیار و مقدّم، مژگان. (1383). بررسی خستگی عضلات پروگزیمال و دیستال اندام تحتانی بر کنترل قامتی. پایان‌نامة کارشناسی ارشد فیزیو‌تراپی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخششی تهران. ص 33. 3. فاکس، ادوارد ال و ماتیوس، دونالد ک. (1381). فیزیولوژی ورزش، ترجمة اصغر خالدان، جلد اوّل، چاپ هشتم، مؤسّسة انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. ص: 229 ـ 230. 4. ویلمور، جک اچ و کاستیل، دیوید ال. (1383). فیزیولوژی ورزش و فعّالیّت بدنی، ترجمة ضیاء معینی و فرهاد رحمانی‌نیا و حمید رجبی و حمید آقاعلی‌نژاد و فاطمه سلامی، چاپ سوم، تهران: انتشارات مبتکران. ص: 93 و 103. 5. هی وود، کاتلین ام. (1380). رشد و تکامل حرکتی در طول عمر، ترجمة مهدی نمازی‌زاده و محمّدعلی اصلانخانی، چاپ سوم، تهران: انتشارات سمت. ص: 343 ـ 342. 6. Adam Rubin Marmon. (2005). Neuromuscular adaptations associated with the onset of rapid strength gains in the elderly. Department of Kinesiology, University of Virginia. ProQuest Information Learning Company. (UMI: 1428180): 25 ـ 29.
7. DiBrezzo R, Shadden BB, Raybon BH, Powers M. (2005). Exercise intervention designed to improve strength and dynamic balance among community ـ dwelling older adults. Office for Studies on Aging, University of Arkansas USA. 13 (2):198 ـ 209.
8. Hess JA, Woollacott M. (2005). Effect of high ـ intensity strength ـ training on functional measures of balance ability in balance ـ impaired older adults. J Manipulative Physiol Ther. 28 (8): 582 ـ 90. 9. Holviala JH, Sallinen JM, Kraemer WJ, Alen MJ, Häkkinen KK. (2006). Effects of strength training on muscle strength characteristics, Functional capabilities, and balance in middle ـ aged and older women. The journal of Gerontology Series A. 20 (2):336 ـ 44.
10. Jamet M, Deviterne D, Gauchard GC, Vançon G, Perrin PP. (2004). Higher visual dependency increases balance control perturbation during cognitive task fulfilment in elderly people. Gerontol A Biol Sci Med Sci. 8;359 (1 ـ 2):61 ـ 4
11. LaStayo PC, Ewy GA, Pierotti DD, Johns RK, Lindstedt S. (2003). The positive effects of negative work: increased muscle strength and decreased fall risk in a frail elderly population. Gerontol A Biol Sci Med Sci. 58 (5):M419 ـ 24
12. Moritani, T. , and de Vries, H. A. (1980). Potential for gross muscle hypertrophy in older men. Journal of Gerontology. 35, 672 ـ 682.
13. Rhonda Orr, Nathan J . de Vos, Nalin A, Singh, Dale A. Ross. (2006). Power Training Improves Balance in Healthy older Adults. The Gerontology Society of America. 61:78 ـ 85
14. Schlicht J, Camaione DN, Owen SV. (2001). Effect of intense strength training on standing balance, walking speed and sit ـ to ـ stand performance in older adults. J Gerontol A Biol Sci Med Sci. 56 (5):M281 ـ 6. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,434 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 536 |
||