پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 479 |
| تعداد مقالات | 4,665 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,304,068 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,466,250 |
تکثرگرایی اساسی پاسخی به کاستی‌های نظری اساسی‌گرایی دولت‌محور | ||
| پژوهشنامه حقوق تطبیقی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 فروردین 1405 | ||
| نوع مقاله: علمی پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/lps.2025.28212.1696 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد جلالی1؛ سوگل سودبر* 2 | ||
| 1دانشکده حقوق-دانشگاه شهید بهشتی- تهران، ایران | ||
| 2حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 01 دی 1403، تاریخ بازنگری: 23 دی 1403، تاریخ پذیرش: 07 فروردین 1404 | ||
| چکیده | ||
| مفهوم اساسی‌گرایی ناظر بر جریانی در ساحت حقوق اساسی است که تحدید قدرت عمومی تحت لوای سندی به نام قانون اساسی را در دستور کار خود قرار می‌دهد. از آنجایی که برای سده‌ها دولت-ملت‌ها نخستین و عینی‌ترین جلوه‌ی بیرونی قدرت عمومی تلقی گردیده‌اند، لذا اساسی‌گرایی نیز به مثابه نظریه‌ای مبتنی بر دولت و قانون اساسی وضع‌شده توسط آن، نضج یافته است. به بیان دیگر در این خوانش از اساسی‌گرایی تنها خاستگاه قدرت عمومی، دولت و تنها سند موجد هنجارهای اساسی، قانون اساسی قلمداد می‌گشت و بدیهی بود که کارویژه‌ی اصلی این جریان فکری، پیش‌بینی مکانیسمی جهت تحدید و تنظیم قدرت تولیدشده توسط دولت بود. این در حالی بود که واقعیت حاکم بر ساحت عمومی و تولید قدرت دست‌کم در چند دهه‌ی اخیر از فرضیه‌ی پیش‌گفته تبعیت ننموده و در عمل آفرینش قدرت توسط بازیگرانی غیر از دولت را تحقق بخشید و همین امر یعنی مواجهه‌ی حقوق اساسی با بازیگرانی که هنوز قدرت برخاسته از آن‌ها شناسایی و سپس محدود نشده، ضرورت گونه‌ای از بازنگری نظری را در این عرصه ایجاب می‌کند. تکثرگرایی اساسی در حقیقت پاسخی اولیه به چالش‌های اساسی‌گرایی دولت‌محور و منحصر به هنجارهای گاه جانب‌دارانه‌ی قانون اساسی است. نقطه‌ی عطف این پژوهش نیز درست در همین‌جا شکل گرفته و دغدغه‌ی اصلی آن پرسش ازعوامل عدم‌تکامل اساسی‌گرایی، هم‌سو با تولد قدرت‌های نوین می‌باشد. یافته‌ی اصلی تحقیق آن است که تکثرگرایی اساسی نه به دنبال حذف دولت از قلمرو نظریه‌ی حقوق اساسی، بلکه در عرض آن درصدد شناسایی قدرت شبکه‌ای و بعضاً پراکنده‌ی منبعث از بازیگرانی است که صرفاً عملکردشان درون قانون اساسی قابلیت توصیف و تجویز ندارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اساسی‌گرایی؛ قدرت عمومی؛ تکثرگرایی اساسی؛ دولت‌محوری؛ مواجهه‌ی وهم‌گرایانه با قانون اساسی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Constitutional pluralism, a response to the theoretical gaps of state-centered constitutionalism | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Jalali1؛ Sogol Soodbar2 | ||
| 1Public Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| 2Public Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The concept of constitutionalism embodies a theoretical framework in constitutional law designed to constrain public power through the authority of a foundational document—the constitution. For centuries, nation-states have served as the principal and most visible embodiment of public power. As a result, constitutionalism evolved as a state-centered theory, rooted in the constitution enacted by the state itself. In this paradigm, the state was regarded as the sole source of public power, and the constitution as the exclusive instrument for establishing fundamental norms. Consequently, the central purpose of this approach was to devise mechanisms for limiting and regulating state-generated power.In recent decades, however, the dynamics of public life and power production have diverged from these traditional assumptions. In practice, power is increasingly generated by non-state actors. This shift has created a tension between constitutional law and these new actors—whose powers remain inadequately identified and unregulated—highlighting the need for a theoretical reassessment. Constitutional pluralism has emerged as a pivotal response to the limitations of state-centered constitutionalism and the occasionally biased norms enshrined in constitutions. This research explores why constitutionalism has struggled to adapt to the emergence of new forms of power. The study’s key finding is that constitutional pluralism does not seek to displace the state within constitutional theory. Instead, it aims to acknowledge the networked and often diffuse power generated by actors whose influence cannot be fully captured or regulated solely within the traditional constitutional framework. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| constitutionalism, public power, constitutional pluralism, State-centeredness, constitutional fetishism | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 25 |
||