پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 491 |
| تعداد مقالات | 4,782 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,412,045 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,530,383 |
طراحی یا شانس؟ ارزیابی استدلال پیچیدگی نافروکاستنی مایکل بهی و چالش‌های فلسفی گراهام آپی | ||
| کاوش‌های فلسفه و دین | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 تیر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی اصیل (Original Article) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/jepr.2025.28829.1267 | ||
| نویسندگان | ||
| سید محسن هاشمی* 1؛ محمد محمدرضایی2 | ||
| 1کارشناسی ارشد، فلسفه دین، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران | ||
| 2استاد تمام فلسفه دین دانشگاه تهران | ||
| تاریخ دریافت: 23 اسفند 1403، تاریخ بازنگری: 30 خرداد 1404، تاریخ پذیرش: 17 تیر 1404 | ||
| چکیده | ||
| مقاله حاضر به بررسی و ارزیابی استدلال «پیچیدگی نافروکاستنی» مایکل بهی، به عنوان یکی از ارکان نظریه طراحی هوشمند، و چالش‌های فلسفی گراهام آپی در قبال آن می‌پردازد. بهی معتقد است که سیستم‌های بیولوژیکی خاصی وجود دارند که دارای اجزای وابسته به هم هستند به طوری که حذف هر یک از جزء ها ، مستلزم از کار افتادن کل سازگان می‌شود و چنین سازگان‌های خاص و پیچیده نمی‌توانند با فرآیندهای تکاملی تدریجی تببین شوند. او استدلال می‌کند که چنین سیستم‌هایی مستلزم نیاز به یک طراح هوشمند است. در مقابل، گراهام آپی استدلال می‌کند که تبیین‌های جایگزینی برای پیچیدگی این سیستم‌ها از قبیل مضاعف‌سازی ژن، نوسازگاری و همکاری اشتراکی ژنی وجود دارد. همچنین گراهام آپی با طرح اِشکال بر عدم وضوح تعریف پیچیدگی تقلیل‌ناپذیر و بدیهی نبودن استنتاج خداباوری از این استدلال، تبیین بهی را به چالش می‌کشد. این پژوهش با روش تحلیلی-انتقادی، ابتدا به تبیین استدلال بهی و مؤلفه‌های کلیدی آن (مانند تعریف پیچیدگی نافروکاستنی و شواهد زیست‌شناختی) پرداخته است. نتایج مقاله نشان می‌دهد که نقدهای آپی، اگرچه چالش‌برانگیز هستند، اما ناکافی بوده و نمی‌توانند استدلال بهی را به طور کامل رد کنند. نویسنده با دفاع از استحکام منطقی و علمی استدلال بهی، نتیجه می‌گیرد که نظریه طراحی هوشمند همچنان به عنوان یک جایگزین معتبر برای نظریه تکامل، قابل دفاع است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پیچیدگی تقلیل‌ناپذیر؛ مایکل بهی؛ گراهام آپی؛ نظریه تکامل؛ طراحی هوشمند | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Design or Chance? Assessing Michael Behe's Irreducible Complexity Argument and Graham Oppy's Philosophical Challenges | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyyed Mohsen Hashemi1؛ Mohammad Mohammad Rezaei2 | ||
| 1Master degree, of Philosophy of Religion, Farabi Faculty, University of Tehran | ||
| 2Professor of Philosophy of Religion, University of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| This article examines and evaluates Michael Behe's argument of irreducible complexity as a cornerstone of the intelligent design theory, alongside Graham Oppy's philosophical challenges to it. Behe contends that certain biological systems possess interdependent components, such that the removal of any single part renders the entire system non-functional, and such complex systems cannot be explained by gradual evolutionary processes. He argues that these systems necessitate the existence of an intelligent designer. In contrast, Oppy challenges Behe's reasoning by proposing alternative explanations for the complexity of these systems, such as gene duplication, co-option, and genetic synergy. Additionally, Oppy critiques Behe's argument by highlighting the ambiguity in defining irreducible complexity and the non-sequitur of inferring theism from it. This study employs an analytical-critical approach to dissect Behe's argument and its key components, including the definition of irreducible complexity and biological evidence. The findings indicate that Oppy's criticisms, while challenging, are insufficient to fully refute Behe's argument. By defending the logical and scientific validity of Behe's reasoning, the author concludes that the intelligent design theory remains a defensible alternative to the theory of evolution. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Irreducible Complexity, Michael Behe, Graham Oppy, Theory of Evolution, Intelligent Design | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||