پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 499 |
| تعداد مقالات | 4,864 |
| تعداد مشاهده مقاله | 7,507,033 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,601,528 |
مقابلۀ افلاطون با بحران معرفتی در محاورۀ منون | ||
| کاوش‌های فلسفه و دین | ||
| دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 7، تیر 1404، صفحه 237-261 اصل مقاله (463.87 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی اصیل (Original Article) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22080/jepr.2025.29482.1284 | ||
| نویسنده | ||
| مجید صدرمجلس* | ||
| دانشیار گروه آموزشی فلسفه، دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه تبریز، ایران | ||
| چکیده | ||
| این نوشته به بررسی مُشکل معرفتی و حلّ آن در محاورۀ منون، می‌پردازد. بحران معرفتی، آموختن و کسب معرفت را منتفی شمرده و اعتبار علوم را به چالش می‌کشد. افلاطون بیان منطقی- فلسفی این بحران را با پارادُکس منون ارائه می‌کند. طبق پارادُکس منون یا چیزی را کاملاً می‌دانیم یا به هیچ وجه نمی‌دانیم و در هر دو حالت، آموختن و معرفت ناممکن است. اما افلاطون عملاً وجود برخی علوم را نمی‌تواند نادیده بشمارد و در حلّ مشکل، به سراغ نظریة معرفت به معنی یادآوری می‌رود. ضمن این بررسی می‌توان دید که افلاطون در پایان دورۀ فکری نخست، چگونه برپایة مبانی مابعدطبیعی و دینی (نفس و تناسخ نزد فیثاغورسیان) به پی‌ریزی نظریۀ تازۀ معرفت و اندیشه‌های فلسفی بعدی روی می‌آورد. با گزارش و بررسی جلوه‌های برجستة بحران معرفتی نزد اندیشمندانِ پیش از افلاطون اعم از طبیعت شناسان، سوفسطائیان و خود سقراط، می‌کوشیم تا مُشکل معرفتی و چگونگی مقابلۀِ افلاطون با آن را بررسی کنیم. پاسخ افلاطون به پارادُکس منون، هم ناتوانیِ شیوۀ سقراطی را در بدست آوردن معرفت نشان می‌دهد و هم با بی‌اعتبار شدن علوم یا نسبی-گرائی معرفتی نزد برخی پیشاسقراطیان و سوفسطائیان، مقابله می‌کند. واژه‌های کلیدی: افلاطون، محاورة منون، نفس، یادآوری، معرفت و عقیده | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: افلاطون؛ محاورة منون؛ نفس؛ یادآوری؛ معرفت و عقیده | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Plato's Response to the Epistemic Crisis in the Meno | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Majid Sadremajles | ||
| Associate Professor, Department of Philosophy, Faculty of Literature and Foreign Languages, University of Tabriz, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The present essay studies an epistemic crisis and Plato’s encountering with it in the Meno. At this dialogue Plato deals with a problem which generally named as the paradox of Meno. The paradox claims that learning and knowledge is impossible because either completely we know a something or we don't know. Plato, in response, maintaines theory of recollection and in practice verifies the existent sciences as a real case of the learning. Therefore the paradox is untenable and the learning as the recollection is possible. Plato's answer to the epistemic crisis represents the establishing of his positive and primary theory of epistemology that is based on the metaphysical foundations and religious views (soul and reincarnation in Phythagoreanism). Then the philosophical duty of Plato is to explain the possibility of the learning or knowledge by the theory of recollection and its prerequisites. Actually the paradox of Meno and its solution not only presents Plato's criticism of the Socratic method of elenchus as a nonsufficent in attaining knowledge, but also reflects Plato's critic of some presocratic thinkers who either explicitly maintain the cognitive relativism or their thoughts, implicitly undermine the validity of the sciences. Keywords: Plato, the Meno, soul, recollection, knowledge (episteme) and opinion | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: Plato, the Meno, soul, recollection, knowledge (episteme) and opinion | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 44 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 15 |
||
